Ελληνικός Νοέμβρης κάτω από ένα ινδικό καλοκαίρι. Εξάλλου, δεν είναι πια η εποχή των συκών, και δεν είναι πια η εποχή των σταφυλιών.
Εκτός από το ότι τα ρόδια φθάνουν στην ωριμότητα, ας διευκρινίσουμε, φυσικά, και μαζί τους είναι έτσι «το τέλος των εκδρομών πριν από τα Χριστούγεννα», προειδοποιούμε τον mainstream Τύπο. Για να τελειώσει αυτό το μακρύ Σαββατοκύριακο της 28ης Οκτωβρίου, της εθνικής εορτής, ήταν τότε κατά χιλιάδες που αυτοκινητιστές από την Αθήνα και τον Πειραιά πήραν τη γέφυρα της Διώρυγας της Κορίνθου προς την κατεύθυνση της επιστροφής.
Οι άφθαρτοι έμποροι του Καναλιού και των ναών προσφέρουν πάντα το λεγόμενο «ελληνικό άρωμα» τους, που οι τουρίστες μας δεν αγοράζουν πια. Και για καλό λόγο, στο Κανάλι, αυτοί οι ίδιοι έμποροι πουλάνε έναν απλό εσπρέσο για να τους πάρουν… τρία ευρώ. γίνεται κατάχρηση.
Οι επισκέπτες που δραπέτευσαν έτσι από την Αθήνα μπόρεσαν όμως να συλλογιστούν για τελευταία φορά τη δύση του ηλίου από το νησί του Πόρου και εν τω βάθει, όπως είναι να το πούμε, έκαναν το απαραίτητο κενό… στους ζαχαροπλάστες της περιοχής.
Άλλοι ανάμεσά τους, ίσως πιο τυχεροί, κεράστηκαν λίγο πριν το λιώσιμο του σαββατοκύριακου τους, αληθινό ιταλικό παγωτό στο Marcello's στη Ναύπλια. Σε αυτούς τους καιρούς, οι μάλλον πικροί νεκροί μας, όσοι έπεσαν στις δύο μεγάλες δεκαετίες του πολέμου, δηλαδή 1912-1922 και 1940-1949… θα έχουν επιτέλους τιμηθεί.
Ας πούμε ότι, αρκεί να λυθεί... το πρόβλημα, η σατανική ψυχή των ξεπουλημένων της χώρας, ταξιδεύει αλλού κι αυτό ακόμα αλλιώς. Γιατί τώρα το τελευταίο επεισόδιο των απατεώνων από ψηλά, κάτω από το κλεπτοκρατικό ζώδιο του Μπαφομέτ συνεχίζεται. Ο ήδη πολιτικός απατεώνας Μητσοτάκης, αναγκάστηκε να βγάλει από τις λίστες του σάπιου κόμματός του, τον βουλευτή Ανδρέα Πάτση, ως αυθεντικό απατεώνα.
Οι τελευταίοι, «απλώς» έφτιαξαν ένα σχέδιο που εικάζεται ότι θα νομιμοποιηθεί, με στόχο να αρπάξουν την ακίνητη περιουσία των φτωχών Ελλήνων από τη μεσαία τάξη, περιουσίες που κατασχέθηκαν στη συνέχεια από το κράτος και από τις τράπεζες που το διαχειρίζονται, περνώντας αν χρειαστεί από την αιώνιο μετακαπιταλιστικό υπαρξιακό κουτί, αυτό του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος.
Συνοπτικά, ο Ανδρέας Πάτσης μπόρεσε να αποκτήσει το χαρτοφυλάκιο πολλών απλήρωτων δανείων και κυρίως τα ενυπόθηκα περιουσιακά στοιχεία που συνδέονται με αυτά από την Τράπεζα Πειραιώς χωρίς να χρησιμοποιήσει δικά του κεφάλαια, αλλά μέσω δανείου που έλαβε από την ίδια τράπεζα, σε ποσό πρακτικά εκατό φορές μικρότερο από την αξία της περιουσίας των εξαθλιωμένων Ελλήνων που στρογγυλοποίησε έτσι.
Να σημειωθεί ότι ήδη από το 2012 ο δημοσιογράφος Βαξεβάνης είχε αποκαλύψει ότι ο Πάτσης ήταν ταυτόχρονα χρεοκοπημένος, μόνο που κανείς δεν του άρπαξε το σπίτι. Αντιθέτως, έγινε πλουσιότερος.
Για τον Βαξεβάνη, όπως και για άλλους δημοσιογράφους που καταφέρνουν να κάνουν έστω και εν μέρει τη δουλειά τους, ο Ανδρέας Πάτσης δεν είναι μια μεμονωμένη περίπτωση, αλλά μάλλον η επιτομή κάθε συνθήκης που αποκαλύπτει πώς και πόσο έχει κλαπεί η Ελλάδα στον κάτω όροφο, τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά.
Για να συνοψίσουμε τα γεγονότα, με όλη τη συνενοχή των Βρυξελλών και της Τρόικας, πολλές ελληνικές τράπεζες έχουν μοιράσει τα χρήματα των καταθετών και των φορολογουμένων σε απατεώνες και ψευδοεπενδυτές όπως ο «επενδυτής» Πάτσης.
Γι' αυτό ο Βαξεβάνης σύντομα συκοφαντήθηκε δημόσια, ενώ η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν έκανε τίποτα σημαντικό μπροστά στην τραπεζική εγκληματικότητα, αποκρύπτοντας την πραγματική δράση των τραπεζιτών και μετά παίζοντας επιπλέον χρόνο, μέχρι να έρθει ο Μητσοτάκης στην εξουσία το 2019 και «νόμιμα ” αμνηστίες για όλα τα τραπεζικά παραπτώματα και αδικήματα.
Ο Κώστας Βαξεβάνης ανακαλύπτει μετά από έρευνα ότι στην προέλευση των συκοφαντιών των οποίων ήταν το θύμα ήταν ο πράκτορας των «ελληνικών» υπηρεσιών πληροφοριών, ΕΥΠ, Κώστας Αγγελάκης, ο οποίος διατηρούσε πολύ καλές σχέσεις με το σύστημα που είχαν θέσει σε εφαρμογή οι τράπεζες. Για τύχη, δικηγόρος του… ήταν τότε ο Ανδρέας Πάτσης.
Ο Αγγελάκης καταδικάστηκε επτά χρόνια αργότερα και αφαιρέθηκε από τους καταλόγους, τουλάχιστον επίσημους, των υπηρεσιών πληροφοριών. Στη συνέχεια, τους τελευταίους μήνες, υλικό από την έρευνα του Βαξεβάνη για τον Πάτση παραδόθηκε επίσημα στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή.
Διότι ο βουλευτής Πάτσης κατείχε παράνομα και διοικούσε πέντε εταιρείες, ενώ δύσκολα εντοπίστηκε η προέλευση των κεφαλαίων ύψους ενός εκατομμυρίου ευρώ στον λογαριασμό του. Η Μικτή Επιτροπή, αποτελούμενη από βουλευτές και δικαστές, ερμήνευσε ελαφρά τους υπάρχοντες νόμους για να αθωώσει οριστικά τον ενδιαφερόμενο.
Παρεμπιπτόντως, ο Πάτσης είναι ακόμη και εξωτερικά, «επιχειρηματίας» άμεσα χορηγούμενος από τη μαφιόζικη φυλή των Μητσοτάκηδων. Όταν ο Πάτσης εγκαινίασε το δικηγορικό του γραφείο στην Τουρκία έχοντας έναν Τούρκο εταίρο, τα εγκαίνια αυτά ωφελήθηκαν από την παρουσία της Ντόρας Μπακογιάννη, της επίσημης αδελφής του Κυριάκου Μητσοτάκη, καθώς και του Βαρθολομαίου, του Ορθόδοξου Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως γνωστού ως Οικουμενικού, στην πραγματικότητα πιόνι. της Άγκυρας, της Αγγλοσαξονικής Υψηλής Στοάς και εν ολίγοις… του Μπαφομέτ.
Η υπόθεση Πάτση είναι μια υπόθεση που μπορεί να αποκαλύψει πολλές άλλες περιπτώσεις και αυτό είναι κατανοητό. Για αυτόν τον λόγο τα ΜΜΕ του Καθεστώτος προσπαθούν αυτή τη στιγμή να αποκαλύψουν υπαίθρια πολλές δεκάδες περιπτώσεις βιασμών και κλοπών σε καθημερινή βάση... ιστορία φυσικά για να πνίξουν το μεγαλύτερο ψάρι τους.
Και αν χρειαστεί, οι δημοσιογράφοι που είναι πολύ ντροπιασμένοι μπορούν να καταλήξουν δολοφονημένοι, όπως για παράδειγμα τα τελευταία χρόνια, ο Karaïváz και ο Giólias, κάνοντας έκκληση στην αυστηρότητα των υπηρεσιών του κάτω κόσμου, αυτού του βυθού.
Γιατί στην πραγματικότητα, οι παγκοσμιοποιητές ξενοκράτες, οι τράπεζες, η υποτιθέμενη πολιτική εξουσία σε αυτή τη σημερινή ελληνική και όσο δυτική δημοκρατία, αποτελούν μόνο έναν όμιλο, τον κλασικό υπόκοσμο τότε κατανοητό.
Για τον Γιώργο Ζουγανέλη, επιστήμονα και παρατηρητή της τρέχουσας ελληνικής ιστορίας από την Ιαπωνία όπου εγκαταστάθηκε πριν από μερικά χρόνια, «η ουσία του θέματος είναι πλέον προφανής»… αν είναι δυνατόν ακόμα ανοιχτή.
«Η Ελλάδα πρέπει να λύσει τα θεμελιώδη προβλήματα της και ένα από αυτά είναι η λειτουργία των επιζήμιων θεσμών, αρχής γενομένης από τη διάλυση του παρακράτους. Η… τεχνητή αναπνοή, τα κόλπα επιβίωσης του συστήματος και οι επικοινωνιακές του απάτες, όλα έχουν ένα τέλος. Το να τα επαναλαμβάνεις συνεχώς, γίνεται ακόμα και βαρετό. Πολλοί το έχουν καταλάβει».
«Η πολιτική μιας χώρας δεν μπορεί πάντα να περιστρέφεται γύρω από τρία θέματα, δηλαδή τα εμβόλια, τις αγορές όπλων και τη διαχείριση των ψεμάτων από τα μέσα ενημέρωσης. ούτε να ενσαρκωθεί από όλους εκείνους τους κλόουν που χορεύουν στις οθόνες. Δεν μπορεί ένα κράτος να έχει συνεχώς στο κεφάλι του τους χειρότερους σκάρτους του σημερινού κόσμου, αυτά τα περιττώματα των αξιωματούχων που εμφανίζονται στις παρελάσεις με την ευκαιρία των εθνικών εορτών, καθώς και τους επαναλήπτες της Οξφόρδης και αλλού.
«Μια κυβέρνηση δεν μπορεί να επιβάλλει συνεχώς σε έναν λαό ό,τι θέλει, ακόμη και με δήθεν νομικά προσχήματα. Τα σημάδια των καιρών είναι πλέον όλα κόκκινα και καταρχήν για την κυβέρνηση. Η κατάσταση μακροπρόθεσμα δεν θα γλιτώσει ούτε αυτούς που βρίσκονται πάνω από τον πήχη». Ας το ελπίσουμε πάντως.
Ο ελληνικός Νοέμβριος υπό το ινδικό καλοκαίρι, εγκαινιάστηκε η περίοδος γνωστή ως «πολύ χαμηλή περίοδος». Οι γάτες στα μαγαζιά στα νησιά μπορούν επιτέλους να κοιμηθούν λίγο περισσότερο ή αλλιώς να περιμένουν αποφασιστικά μπροστά στα μικρά τοπικά λεωφορεία που δεν γεμίζουν πια όσο λίγο.
Μακριά αν όχι από τους άφθαρτους εμπόρους της Διώρυγας της Κορίνθου και κάτω από έναν ήλιο που πάντα δύει κάπου, μπορούμε σε αυτή τη μυθική Πελοπόννησο... να αναλογιστούμε τα παλιά πέτρινα σπίτια, καθώς και ό,τι έχει απομείνει από αυτά από τον περασμένο αιώνα. -ονομάζονται Βιομηχανικές Επαναστάσεις. Στην απτή εικόνα αυτού του γενναίου ιταλικού φορτηγού OM Lupetto 25 από τη χρυσή εποχή του δυτικού καπιταλισμού… συμμετοχικό.
Δεν είναι πια η εποχή για τα σύκα, ούτε για τα σταφύλια, αλλά τελικά τα ρόδια είναι στο παιχνίδι, φυσικά ή όχι μερικές φορές εξαρτάται.
Ινδικό καλοκαίρι… ή αλλιώς Ευρασιατικό, όταν η Δύση πρέπει επιτέλους να λύσει τα θεμελιώδη προβλήματά της. Τίποτα δεν είναι λιγότερο σίγουρο. Ο Volodya, ήδη καλά μαζί μας, το γνωρίζει πολύ καλά αυτό.
Του Παναγιώτη Γρηγορίου πηγή: Ελληνική Κρίση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου