Τρία τέταρτα του αιώνα μετά τη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ, τα σύνορά του δεν έχουν ακόμη καθοριστεί. Επίσης, η συμφωνία που υπογράφηκε μέσω των Ηνωμένων Εθνών για τον καθορισμό εκείνων που χωρίζουν τον θαλάσσιο τομέα του από αυτόν του Λιβάνου είναι ιστορική.
Η ανακάλυψη κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην ανατολική Μεσόγειο το 2011 πυροδότησε τέτοιες ορέξεις που όλα τα ενδιαφερόμενα κράτη είχαν ξαφνική επιθυμία να επιλύσουν τις μεταξύ τους διαφορές, τουλάχιστον στο θέμα του θαλάσσιου τομέα τους. Το 2018, Κύπρος, Ελλάδα, Ιταλία και Ισραήλ κατάφεραν να καταλήξουν σε συμφωνία για την κοινή κατασκευή αγωγού φυσικού αερίου προς την Ευρώπη. Η Αίγυπτος, η Παλαιστίνη, ο Λίβανος, η Συρία και η Τουρκία δεν ήταν επίσημα μέρος αυτής της συμφωνίας.
Η Αίγυπτος, ωστόσο, έχει υπογράψει παράλληλη συμφωνία με το Ισραήλ, σύμφωνα με την οποία το κοίτασμα φυσικού αερίου της λειτουργεί από το Ισραήλ, το οποίο εξάγει μέρος του φυσικού αερίου που εξορύσσεται σε αυτήν μέσω της εταιρείας East Gas, της οποίας οι αιγυπτιακές μυστικές υπηρεσίες είναι ο πλειοψηφικός μέτοχος.
Η Παλαιστίνη, όντας de facto χωρισμένη στα δύο, το κοίτασμα φυσικού αερίου είναι υπεράκτιο, είναι η Χαμάς που είναι υπεύθυνη για αυτό. Στη συνέχεια συνήφθη μια μυστική συμφωνία μαζί του μέσω Κατάρ. Οι Ισραηλινοί εκμεταλλεύονται το φυσικό αέριο και δίνουν μέρος του στο Κατάρ που πληρώνει τους Παλαιστίνιους δημόσιους υπαλλήλους στη Λωρίδα της Γάζας.
Στον Λίβανο, ο στρατός ήταν υπεύθυνος για αυτόν τον φάκελο, καθώς ο Πρόεδρος Émile Lahoud είχε εκδιώξει ένα γαλλικό στρατιωτικό σκάφος που εκτελούσε, χωρίς άδεια, την εξερεύνηση των λιβανέζικων κεφαλαίων. Όμως η αδιαλλαξία του στρατού εμπόδισε κάθε πρόοδο. Το 2020, ο πρόεδρος Μισέλ Αούν ανέλαβε τον φάκελο με μεγαλύτερη ευελιξία, φανταζόμενος μια περίπλοκη αλλά πιθανή συμφωνία.
Η Συρία, που βρίσκεται σε πόλεμο εναντίον των τζιχαντιστών που υποστηρίζονται από τη Δύση, κρατήθηκε μακριά από όλους.
Τα θαλάσσια σύνορα Ελλάδας και Τουρκίας δεν έχουν ακόμη καθοριστεί. Εκ πρώτης όψεως, η Τουρκία δεν ανησυχεί για το κοίτασμα φυσικού αερίου που ανακαλύφθηκε, αλλά καταλαμβάνει τη Βόρεια Κύπρο που αφορά. Ως εκ τούτου, οι Ευρωπαίοι και οι Ισραηλινοί αποφάσισαν να κάνουν χωρίς τη συγκατάθεσή του.
Όταν ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν έφτασε στον Λευκό Οίκο, έβαλε τους Στράους επικεφαλής των διεθνών θεμάτων και ιδιαίτερα των ενεργειακών υποθέσεων. Υπεύθυνος για αυτούς τους φακέλους ήταν ο Ισραηλινοαμερικανός Amos Hochstein, ειδικός στα υγροποιημένα αέρια, ο οποίος είχε τον ίδιο ρόλο με τον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα. Ήταν φίλος του Straussian Paul Wolfowitz με τον οποίο υπερασπίστηκε τα πετρελαϊκά συμφέροντα του δικτάτορα Teodoro Obiang Nguema στην Ισημερινή Γουινέα. Γνωρίζει καλά τη Μέση Ανατολή από τότε που διαπραγματεύτηκε, το 2014, τη συμφωνία μεταξύ Ισραήλ και Ιορδανίας για υπεράκτιο αέριο από την Tamar. Ήταν επίσης αυτός που σχεδίασε το εμπάργκο κατά του ιρανικού πετρελαίου. Κατά τη διάρκεια του συριακού πολέμου, κατηύθυνε τα αμερικανικά στρατεύματα να διευκολύνουν την αλυσίδα φορτηγών μέσω της οποίας η οικογένεια Ερντογάν πουλούσε πετρέλαιο του Daesh και κατηύθυνε τους βομβαρδισμούς των ΗΠΑ για να καταστρέψουν τα λίγα φορτηγά που εκτράπηκαν στη Δαμασκό. Ο Χόχσταϊν είναι ένα πολύ προσωπικό πρόσωπο, αλλά υπηρετεί την ιμπεριαλιστική ατζέντα των ΗΠΑ με απόλυτο κυνισμό.
Οι Αμερικανοί τον άκουσαν από τα σκάνδαλα της οικογένειας Μπάιντεν: Ο Χόχσταϊν, ο οποίος εργαζόταν για τον τότε αντιπρόεδρο Τζο Μπάιντεν, διορίστηκε διευθυντής της Naftogaz, της πρώτης εταιρείας φυσικού αερίου της Ουκρανίας, λίγο πριν ο Χάντερ Μπάιντεν έγινε διευθυντής της Burisma, της δεύτερης ουκρανικής εταιρείας. σε αυτό το πεδίο. Όταν ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ανακάλυψε τη λεηλασία στην οποία επιδίδονταν και προσπάθησε να ερευνήσει, ο Χόχσταϊν κάλυψε τον γιο του πρώην αφεντικού του.
Το τρέχον πλαίσιο των κυρώσεων των ΗΠΑ εναντίον τριών μεγάλων εξαγωγέων υδρογονανθράκων, του Ιράν, της Βενεζουέλας και της Ρωσικής Ομοσπονδίας, καθιστά το θέμα του αερίου της Μεσογείου προτεραιότητα.
Η εκλογή του διδύμου Naftali Bennett-Yair Lapid στο Ισραήλ αλλάζει βαθιά την κατάσταση. Πράγματι, αυτοί οι δύο πολιτικοί ηγέτες έχουν τη φιλοδοξία να κάνουν το Ισραήλ ένα κράτος όπως τα άλλα και ως εκ τούτου να σπάσουν με την ιμπεριαλιστική πολιτική του Μπέντζαμιν Νετανιάχου και των ρεβιζιονιστών Σιωνιστών. Από την πλευρά του, ο Πρόεδρος του Λιβάνου, Μισέλ Αούν, ο οποίος κατά τη διάρκεια της θητείας του κατάφερε να συμφιλιωθεί με τη Συρία, αλλά απέτυχε σε όλους τους άλλους τομείς, έχει θέσει ως καθήκον να εκμεταλλευτεί υπεράκτια αέριο πριν από τη λήξη της θητείας, 31 Οκτωβρίου.
Η συμφωνία που βρέθηκε είναι πρωτότυπη. Γνωρίζοντας ότι τα κοιτάσματα φυσικού αερίου δεν τέμνουν κανένα από τα σύνορα που μπορεί να απαιτήσει κανείς, τα δύο μέρη του Ισραήλ και του Λιβάνου συμφώνησαν να διακρίνουν τα σύνορα στη θάλασσα από εκείνα κάτω από τη θάλασσα. Ένα κοίτασμα φυσικού αερίου, το Karish, ανήκει στο Ισραήλ και ένα άλλο, η Cana , στον Λίβανο. Επειδή όμως το κοίτασμα του Λιβάνου εισχωρεί κάτω από τη θάλασσα στην ισραηλινή περιοχή στη θάλασσα, μέρος του εξορυσσόμενου αερίου θα πάει στο Ισραήλ. Εκεί που τα πράγματα δυσκολεύουν είναι ότι οι δύο χώρες βρίσκονται σε πόλεμο και ως εκ τούτου δεν μπορούν να συνάψουν μια άμεση συμφωνία. Δεν πειράζει ! Η εταιρεία που θα εκμεταλλεύεται το λιβανέζικο κοίτασμα θα είναι η γαλλική Total. Είναι αυτή που θα επιστρέψει ένα μέρος, όχι από το φυσικό αέριο, αλλά από τα κέρδη στο Ισραήλ. Φυσικά, η Total όντας Γάλλος, το Παρίσι έμπλεξε στην ιστορία με τις δικές του απαιτήσεις.
Το Ισραήλ, όντας αυτό που είναι, έχει προσπαθήσει επανειλημμένα να αποκτήσει μια άνιση αγορά, αν χρειαστεί, δωροδοκώντας ορισμένους από τους Λιβανέζους αξιωματούχους. Στη συνέχεια, η Χεζμπολάχ αναπτύχθηκε κοντά σε μια ισραηλινή πλατφόρμα και ανακοίνωσε ότι δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει μέχρι να υπογραφεί μια τελική συμφωνία. Το Τελ Αβίβ έλαβε καλά το μήνυμα, σταμάτησε τις διεφθαρμένες κινήσεις του και απέφυγε να εκμεταλλευτεί το δικό του κοίτασμα φυσικού αερίου.
Το μόνο που απέμενε ήταν να υπογραφεί η συμφωνία, γνωρίζοντας ότι τα δύο μέρη αρνήθηκαν να δώσουν τα χέρια. Φαντάστηκε μια τελετή υπό την αιγίδα της Προσωρινής Δύναμης των Ηνωμένων Εθνών στον Λίβανο (FINUL). Οι αντιπροσωπείες του Ισραήλ και του Λιβάνου υπέγραψαν εκ περιτροπής ένα έγγραφο στη Naqoura, στα κεντρικά γραφεία της UNIFIL. έγγραφο που διαβιβάστηκε και καταχωρήθηκε από τον ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη.
Μιλώντας στους Ισραηλινούς, ο πρωθυπουργός τους, Yair Lapid, είπε: «Ο Λίβανος έχει αναγνωρίσει το κράτος του Ισραήλ στη συμφωνία για την οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων μεταξύ των δύο χωρών. Αυτό είναι ένα πολιτικό επίτευγμα, δεν είναι κάθε μέρα που ένα εχθρικό κράτος αναγνωρίζει το κράτος του Ισραήλ σε γραπτή συμφωνία και αυτό ενώπιον ολόκληρης της διεθνούς κοινότητας». Αυτή είναι μια κάπως εξωφρενική ερμηνεία και ο Σαγιέντ Νασράλα, γενικός γραμματέας της Χεζμπολάχ, απάντησε: «Ο πρόεδρος Μισέλ Αούν δεν έχει υπογράψει διεθνή συνθήκη. Επομένως, δεν πρόκειται για αναγνώριση του Ισραήλ (…) Η διαδικασία που οδήγησε στην υπογραφή της συμφωνίας και η μορφή αυτής της συμφωνίας επιβεβαιώνουν ότι κάθε συζήτηση για ομαλοποίηση είναι αβάσιμη. (…) Οι διαπραγματεύσεις ήταν έμμεσες και οι αντιπροσωπείες δεν συναντήθηκαν».
Από τη σκοπιά του Λάπιντ, που προσπαθεί να αποαποικιοποιήσει τη χώρα του –δηλαδή να αφαιρέσει τον αποικιστικό χαρακτήρα του Ισραήλ– είναι ένα βήμα προς την ομαλοποίηση. Από τη σκοπιά του Νασράλα, ο οποίος δεν ζήτησε την έγκριση του λιβανικού κοινοβουλίου για την υπογραφή αυτής της δέσμευσης, δεν είναι τυπικά Συνθήκη, αλλά μια διαδοχή αμοιβαίων δεσμεύσεων... που έχουν την αξία μιας Συνθήκης. Εν ολίγοις, ο καθένας παραμένει στη θέση του, αλλά συμβιβάζεται με τις δικές του αρχές προς το συμφέρον όλων.
Τιερί Μέισαν
Επίσης το Κατάρ μπορεί να ανακατευθύνει το ευρωπαϊκό του αέριο που προμηθεύεται σε άλλα κράτη, εάν το κρίνει σκόπιμο, δήλωσε ο υπουργός Επικρατείας του Εμιράτου για θέματα Ενέργειας, Διευθύνων Σύμβουλος της QatarEnergy Saad bin Sherida al-Kaabi.
«Τίποτα δεν είναι μόνιμο και έχουμε το δικαίωμα να κάνουμε ό,τι θέλουμε με τους όγκους μας (φυσικού αερίου)», είπε ο υπουργός στο Bloomberg .
«Αλλά είναι μια υπόσχεση που δώσαμε για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Όταν έχει νόημα να ανακατευθύνουμε (προμήθειες), θα το κάνουμε», πρόσθεσε.
Το Κατάρ είχε δεσμευτεί στο παρελθόν να μην εκτρέψει τις προμήθειες φυσικού αερίου από την Ευρώπη. Ωστόσο, το Κατάρ έχει το δικαίωμα να το κάνει σύμφωνα με τα συμβόλαια.
Επιπλέον, η απόφαση των χωρών της ΕΕ να περιορίσουν τις τιμές του πετρελαίου και του φυσικού αερίου θα καταστρέψει την αγορά, πρόσθεσε ο υπουργός.
«…Εάν είμαι επενδυτής στον τομέα του πετρελαίου και του φυσικού αερίου και σκοπεύω να πάρω την τελική επενδυτική απόφαση σε ένα έργο πετρελαίου ή φυσικού αερίου, όταν πουλάω οποιοδήποτε προϊόν, κοιτάζω την αγορά, την ΕΕ ως μεγάλο αγοραστή, αλλά ορίζουν μια τιμή, μια συγκεκριμένη τιμή, και μετά λένε ότι δεν θα αγοράσουν πετρέλαιο πάνω από 50 δολάρια», είπε ο Saad bin Sherida al-Kaabi.
«Πρόκειται να επενδύσω δέκα δισεκατομμύρια δολάρια, περιμένοντας απόδοση εννέα ή δέκα τοις εκατό, με βάση την τιμή των 50 δολαρίων το βαρέλι. Αν στην επόμενη κυβέρνηση δεν αρέσει αυτή η τιμή και θέσει όριο τιμής 30 $, τι πρέπει να κάνω; ρώτησε ο υπουργός.
Μιλώντας για την ιδέα του περιορισμού των τιμών του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, συνέστησε «να προσπαθήσουμε να φέρουμε ειρήνη στην Ευρώπη», καθώς αυτό θα «μείωνε δραματικά τις τιμές».
«Δεν πρόκειται για ανώτερα μαθηματικά, είναι όλα προφανή», είπε ο al-Kaabi.
Να σημειωθεί ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρεί το Κατάρ ως μία από τις κύριες πηγές ενεργειακών πόρων. Το Κατάρ είναι ένας από τους κορυφαίους εξαγωγείς υγροποιημένου φυσικού αερίου παγκοσμίως. Οι ασιατικές αγορές ήταν κάποτε η κύρια διέξοδος για το Κατάρ, αλλά σήμερα η χώρα αποστέλλει σημαντικό μέρος του LNG της στην Ευρώπη.
Ωστόσο, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο φαίνονται. Η Γερμανία, για παράδειγμα, αποτυγχάνει να συνάψει συμφωνία προμήθειας φυσικού αερίου με το Κατάρ. Τα μέρη περιορίζονται σε δηλώσεις προθέσεων. Το Κατάρ θέλει μόνο μακροπρόθεσμα συμβόλαια και απαγορεύει στη Γερμανία να μεταπωλήσει φυσικό αέριο. Το Βερολίνο δεν δέχεται τέτοιους όρους.
Επιπλέον, πολλοί Ευρωπαίοι αξιωματούχοι επικρίνουν το Κατάρ για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι επικρίσεις αυτές ενισχύθηκαν την παραμονή του Μουντιάλ, που θα ξεκινήσει στο Κατάρ στις 20 Νοεμβρίου.
Υπό αυτές τις συνθήκες, οι αρχές του εμιράτου σίγουρα επιθυμούν να αξιολογήσουν πιο προσεκτικά ορισμένες πτυχές των σχέσεων με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το Κατάρ έχει όλα τα χαρτιά στο χέρι.
To Mytilenepress είναι το μοναδικό ελεύθερο ιστολόγιο σε όλο το Αιγαίο και την Θράκη. Αυτό φαίνεται από την θεματολογία στα εθνικά θέματα, τις γεωστρατηγικές αναλύσεις, την υγεία τις διεθνείς εξελίξεις και τα άρθρα ειδικής παιδείας. Τα άρθρα αυτά δεν υπάρχουν σε καμία άλλη ιστοσελίδα, από τις προαναφερόμενες περιοχές.
Στην πιο κρίσιμη ιστορικά στιγμή για τον Ελληνισμό εάν θέλετε να συνεχιστεί η προσπάθεια μας, υποστηρίξετε με τρεις συγκεκριμένους τρόπους. Διαβάστε εδώ τους τρόπους υποστηρίξεως (mytilenepress). Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση πλην των τεσσάρων πρώτων παραγράφων με ενεργό λίνκ.
πηγή: France Pravda
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου