Η ολοένα και πιο άσχετη σύνοδος κορυφής της G20 ολοκληρώθηκε με σαφείς ενδείξεις ότι οι BRICS+ θα είναι ο δρόμος προς τα εμπρός για τη συνεργασία από τον Παγκόσμιο Νότο.
Η λυτρωτική ποιότητα μιας τεταμένης G20 που διεξήχθη στο Μπαλί – διαφορετικά την οποία διαχειριζόταν η αξιέπαινη ευγένεια της Ινδονησίας – ήταν να καθορίσει με σαφήνεια την κατεύθυνση που πνέουν οι γεωπολιτικοί άνεμοι.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τα δύο κύρια σημεία της συνόδου κορυφής: την πολυαναμενόμενη προεδρική συνάντηση μεταξύ Κίνας και Ηνωμένων Πολιτειών, η οποία αντιπροσωπεύει τη σημαντικότερη διμερή σχέση του 21ου αιώνα, και την τελική δήλωση της G20.
Η κατ' ιδίαν συνάντηση διάρκειας 3 ωρών και 30 λεπτών μεταξύ του Κινέζου προέδρου Σι Τζινπίνγκ και του Αμερικανού ομολόγου του Τζο Μπάιντεν – που ζητήθηκε από τον Λευκό Οίκο – πραγματοποιήθηκε στην κατοικία της κινεζικής αντιπροσωπείας στο Μπαλί, όχι στον πολυτελή χώρο των G20. Apurva Kempinski στη Nusa Dua.
Το κινεζικό υπουργείο Εξωτερικών περιέγραψε συνοπτικά τι ήταν πραγματικά σημαντικό. Συγκεκριμένα, ο Σι είπε στον Μπάιντεν ότι η ανεξαρτησία της Ταϊβάν ήταν απλώς εκτός συζήτησης. Ο Σι εξέφρασε επίσης την ελπίδα ότι το ΝΑΤΟ, η ΕΕ και οι Ηνωμένες Πολιτείες θα συμμετάσχουν σε έναν «περιεκτικό διάλογο» με τη Ρωσία. Αντί για αντιπαράθεση, ο Κινέζος πρόεδρος επέλεξε να δώσει έμφαση σε στρώματα κοινού ενδιαφέροντος και συνεργασίας.
Ο Μπάιντεν, σύμφωνα με τους Κινέζους, έκανε αρκετά σημεία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν επιδιώκουν έναν νέο Ψυχρό Πόλεμο, δεν υποστηρίζουν την «ανεξαρτησία της Ταϊβάν», δεν ευνοούν «δύο Κίνας» ή «μία Κίνα, μία Ταϊβάν», δεν επιδιώκουν να «αποσυνδεθούν» από την Κίνα και δεν θέλουν να συγκρατήσουν το Πεκίνο.
Ωστόσο, ο πρόσφατος απολογισμός δείχνει ότι ο Σι έχει ελάχιστους λόγους να δεχθεί τον Μπάιντεν στα λόγια του.
Η τελική δήλωση της G20 είναι ακόμη πιο ασαφής: είναι το αποτέλεσμα ενός επίπονου συμβιβασμού.
Ενώ η G20 αυτοχαρακτηρίζεται ως «το κορυφαίο φόρουμ για την παγκόσμια οικονομική συνεργασία», δεσμευμένη στην «αντιμετώπιση μεγάλων παγκόσμιων οικονομικών προκλήσεων», η G7 στο εσωτερικό της G20 στο Μπαλί είδε τη σύνοδο κορυφής de facto να κατακλύζεται από τον πόλεμο. Ο «Πόλεμος» αναφέρεται σχεδόν διπλάσια στη δήλωση από το «φαγητό», εξάλλου.
Η συλλογική Δύση, συμπεριλαμβανομένου του ιαπωνικού υποτελούς κράτους, ήταν αποφασισμένη να συμπεριλάβει στη διακήρυξη τον πόλεμο στην Ουκρανία και τις «οικονομικές επιπτώσεις» του – συμπεριλαμβανομένης της επισιτιστικής και ενεργειακής κρίσης. Χωρίς να προσφέρει ούτε μια σκιά πλαισίου, που συνδέεται με την επέκταση του ΝΑΤΟ. Αυτό που είχε σημασία ήταν να κατηγορήσουμε τη Ρωσία – για όλα.
Το παγκόσμιο φαινόμενο του Νότου
Εναπόκειτο στην Ινδονησία, που φιλοξενεί φέτος τη G20, και στην Ινδία, την επόμενη υποδοχή, να δείξουν την ευγένεια και την αναζήτηση συναίνεσης που είναι χαρακτηριστικά της Ασίας. Η Τζακάρτα και το Νέο Δελχί εργάστηκαν σκληρά για να βρουν μια διατύπωση που θα ήταν αποδεκτή τόσο από τη Μόσχα όσο και από το Πεκίνο. Ονομάστε το Παγκόσμιο φαινόμενο του Νότου .
Ωστόσο, η Κίνα ήθελε να γίνουν αλλαγές στο κείμενο. Τα δυτικά κράτη αντιτάχθηκαν, ενώ η Ρωσία δεν εξέτασε τη διατύπωση της τελευταίας στιγμής καθώς ο υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ είχε ήδη αποχωρήσει.
Στο σημείο 3 του 52, η δήλωση « εκφράζει τη βαθύτατη λύπη της για την επίθεση της Ρωσικής Ομοσπονδίας κατά της Ουκρανίας και απαιτεί την πλήρη και άνευ όρων αποχώρηση των ενόπλων δυνάμεων από το έδαφος της Ουκρανίας ».
Η «ρωσική επιθετικότητα» είναι το τυπικό μάντρα του ΝΑΤΟ – κάτι που δεν συμμερίζεται σχεδόν όλος ο Παγκόσμιος Νότος.
Η δήλωση συσχετίζει άμεσα τον πόλεμο με " επιδείνωση των πιεστικών προβλημάτων στην παγκόσμια οικονομία - επιβράδυνση της οικονομικής ανάπτυξης, αύξηση του πληθωρισμού, διακοπή των αλυσίδων εφοδιασμού, επιδείνωση της ενεργειακής και επισιτιστικής ασφάλειας, αυξημένοι κίνδυνοι για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα ".
Όσο για αυτό το απόσπασμα, δεν θα μπορούσε να είναι πιο προφανές: « Η χρήση ή η απειλή χρήσης πυρηνικών όπλων είναι απαράδεκτη. Η ειρηνική επίλυση των συγκρούσεων, οι προσπάθειες αντιμετώπισης κρίσεων, καθώς και η διπλωματία και ο διάλογος είναι ουσιαστικής σημασίας. Η σημερινή εποχή δεν πρέπει να είναι εκείνη του πολέμου ».
Αυτό είναι ειρωνικό δεδομένου ότι το ΝΑΤΟ και το τμήμα δημοσίων σχέσεών του, η ΕΕ, που «εκπροσωπούνται» από τους μη εκλεγμένους ευρωκράτες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δεν κάνουν «διπλωματία και διάλογο».
Διορθώθηκε στον πόλεμο
Αντίθετα, οι Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες ελέγχουν το ΝΑΤΟ, εξόπλισαν την Ουκρανία από τον Μάρτιο για 91,3 δισεκατομμύρια δολάρια, συμπεριλαμβανομένου του τελευταίου προεδρικού αιτήματος αυτόν τον μήνα για 37,7 δισεκατομμύρια δολάρια . Αυτό είναι 33% περισσότερο από τις συνολικές στρατιωτικές δαπάνες της Ρωσίας για το 2022.
Περαιτέρω αποδείξεις ότι η σύνοδος του Μπαλί καταλήφθηκε από «πόλεμο» προήλθαν από την έκτακτη συνάντηση, που κάλεσε οι ΗΠΑ, για να συζητηθεί αυτό που αποδείχθηκε ότι ήταν ένας ουκρανικός πύραυλος S-300 που καταρρίφθηκε σε πολωνικό αγρόκτημα και όχι η έναρξη του Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου. κάποιοι ταμπλόιντ πρότειναν υστερικά.
Αναμφισβήτητα, κανένας εκπρόσωπος των χωρών του Νότου δεν ήταν παρών στη συνάντηση, το μόνο ασιατικό έθνος ήταν ο Ιάπωνας υποτελής, που είναι μέρος της G7.
Για να περιπλέξει την εικόνα, ο απαίσιος κύριος του Νταβός, Κλάους Σουάμπ, ποζάρει για άλλη μια φορά ως κακοποιός του Τζέιμς Μποντ στο εταιρικό φόρουμ της B20 , πουλώντας την ατζέντα του «Great Reset» για «ανοικοδόμηση του κόσμου μέσω πανδημιών, λιμών, κλιματικής αλλαγής, κυβερνοεπιθέσεων. και φυσικά πολέμους.
Σαν να μην ήταν αρκετά ανησυχητικό, το Νταβός και το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του διατάσσουν τώρα την Αφρική –την εντελώς αποκλεισμένη από το G20– να πληρώσει 2,8 τρισεκατομμύρια δολάρια για να «εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της» βάσει της συμφωνίας του Παρισιού για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.
Η κατάρρευση της G20 όπως την ξέρουμε
Το σοβαρό χάσμα μεταξύ του Παγκόσμιου Βορρά και του Παγκόσμιου Νότου, τόσο εμφανές στο Μπαλί, είχε ήδη υπονοηθεί στην Πνομ Πενχ, καθώς η Καμπότζη φιλοξένησε τη σύνοδο κορυφής της Ανατολικής Ασίας το περασμένο Σαββατοκύριακο.
Τα δέκα μέλη του ASEAN είχαν καταστήσει σαφές ότι δεν ήταν πρόθυμα να ακολουθήσουν τις Ηνωμένες Πολιτείες και την G7 στη συλλογική δαιμονοποίηση της Ρωσίας και, με πολλούς τρόπους, της Κίνας.
Οι κάτοικοι της Νοτιοανατολικής Ασίας δεν ενδιαφέρονται επίσης για το σχεδιασμένο από τις ΗΠΑ IPEF (Οικονομικό Πλαίσιο Ινδο-Ειρηνικού), το οποίο θα επιβραδύνει ελάχιστα το εμπόριο και τη συνδεσιμότητα της Κίνας σε όλη τη Νοτιοανατολική Ασία.
Και δεν είναι μόνο αυτό. Ο αυτοαποκαλούμενος «ηγέτης του ελεύθερου κόσμου» αποφεύγει την πολύ σημαντική σύνοδο κορυφής APEC (Οικονομική Συνεργασία Ασίας-Ειρηνικού) που θα πραγματοποιηθεί στην Μπανγκόκ στο τέλος αυτής της εβδομάδας.
Για πολύ ευαίσθητους και εκλεπτυσμένους ασιατικούς πολιτισμούς, αυτό θεωρείται προσβολή. Το APEC, που δημιουργήθηκε τη δεκαετία του 1990 για να προωθήσει το εμπόριο μεταξύ των χωρών του Ειρηνικού, είναι σοβαρή υπόθεση για την Ασία-Ειρηνικό, όχι μια αμερικανοποιημένη στρατιωτικοποίηση του «Ινδο-Ειρηνικού».
Αυτή η απόκρουση ακολουθεί την τελευταία γκάφα του Μπάιντεν, η οποία κατά λάθος αποκάλεσε τον Καμποτζιανό Χουν Σεν ως «Πρωθυπουργό της Κολομβίας» κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής της Πνομ Πενχ.
Η ουρά για ένταξη στους BRICS
Είναι ασφαλές να πούμε ότι η G20 μπορεί να έχει μπει στον ανεπανόρθωτο δρόμο της ασημαντότητας. Ακόμη και πριν από την τρέχουσα αναταραχή των συνόδων κορυφής της Νοτιοανατολικής Ασίας –στην Πνομ Πενχ, το Μπαλί και την Μπανγκόκ– ο Λαβρόφ είχε ήδη ανακοινώσει τι επρόκειτο να συμβεί όταν είπε ότι «περισσότερες από δώδεκα χώρες» είχαν υποβάλει αίτηση συμμετοχής. Οι BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία , Κίνα, Νότια Αφρική).
Το Ιράν, η Αργεντινή και η Αλγερία υπέβαλαν επίσημα αίτηση: το Ιράν, μαζί με τη Ρωσία, την Ινδία και την Κίνα, είναι ήδη μέρος της Ευρασιατικού Τετραμερούς που έχει πραγματικά σημασία .
Τουρκία, Σαουδική Αραβία , η Αίγυπτος και το Αφγανιστάν ενδιαφέρονται εξαιρετικά να γίνουν μέλη. Η Ινδονησία μόλις υπέβαλε την υποψηφιότητά της στο Μπαλί. Και μετά υπάρχει το επόμενο κύμα: Καζακστάν, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ταϊλάνδη (που θα μπορούσε να εφαρμοστεί αυτό το Σαββατοκύριακο στην Μπανγκόκ), Νιγηρία, Σενεγάλη και Νικαράγουα.
Το σημαντικό είναι ότι όλες αυτές οι χώρες έστειλαν τους υπουργούς Οικονομικών τους σε διάλογο για την επέκταση των BRICS τον Μάιο. Μια σύντομη αλλά σοβαρή εκτίμηση των υποψηφίων αποκαλύπτει μια εκπληκτική ενότητα στην ποικιλομορφία.
Ο ίδιος ο Λαβρόφ σημείωσε ότι θα χρειαστεί χρόνος για τα σημερινά πέντε BRICS να αναλύσουν τις τεράστιες γεωπολιτικές και γεωοικονομικές επιπτώσεις της επέκτασης σε σχεδόν το μέγεθος των G20 – και χωρίς τη συλλογική Δύση.
Αυτό που ενώνει τους υποψηφίους πάνω από όλα είναι η κατοχή τεράστιων φυσικών πόρων: πετρέλαιο και φυσικό αέριο, πολύτιμα μέταλλα, σπάνιες γαίες, σπάνια ορυκτά, άνθρακας, ηλιακή ενέργεια, ξυλεία, γεωργική γη, αλιεία και γλυκό νερό. Αυτή είναι η επιτακτική ανάγκη όταν πρόκειται για το σχεδιασμό ενός νέου αποθεματικού νομίσματος που βασίζεται σε πόρους για να παρακάμψει το δολάριο ΗΠΑ.
Ας υποθέσουμε ότι πρέπει να περιμένουμε μέχρι το 2025 για να λειτουργήσει αυτή η νέα διαμόρφωση BRICS+. Αυτό θα αντιπροσωπεύει περίπου το 45% των παγκόσμιων επιβεβαιωμένων αποθεμάτων πετρελαίου και περισσότερο από το 60% των παγκόσμιων επιβεβαιωμένων αποθεμάτων φυσικού αερίου (και το ποσοστό αυτό θα αυξηθεί εάν η δημοκρατία φυσικού αερίου του Τουρκμενιστάν ενταχθεί στον όμιλο).
Το συνδυασμένο ΑΕΠ – στα σημερινά στοιχεία – θα ήταν περίπου 29,35 τρισεκατομμύρια δολάρια, πολύ περισσότερο από αυτό των ΗΠΑ (23 τρισεκατομμύρια δολάρια) και τουλάχιστον διπλάσιο από αυτό της ΕΕ (14,5 τρισεκατομμύρια δολάρια, μειωμένο).
Επί του παρόντος, οι BRICS αντιπροσωπεύουν το 40% του παγκόσμιου πληθυσμού και το 25% του ΑΕΠ. Οι BRICS+ θα συγκεντρώσουν 4,257 δισεκατομμύρια ανθρώπους, ή περισσότερο από το 50% του σημερινού συνολικού παγκόσμιου πληθυσμού.
Το BRI περιλαμβάνει το BRICS+
Οι BRICS+ θα προσπαθήσουν να διασυνδεθούν με έναν λαβύρινθο θεσμών: οι πιο σημαντικοί είναι ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO), ο οποίος έχει ο ίδιος μια λίστα με παίκτες που επιθυμούν να γίνουν πλήρη μέλη. στρατηγικός ΟΠΕΚ+, με επικεφαλής de facto τη Ρωσία και τη Σαουδική Αραβία· και την Πρωτοβουλία Belt and Road (BRI), το συνολικό πλαίσιο εμπορίου και εξωτερικής πολιτικής της Κίνας για τον 21ο αιώνα. Να σημειωθεί ότι όλοι οι μεγάλοι Ασιάτες παίκτες έχουν ενταχθεί στο BRI.
Στη συνέχεια, υπάρχουν οι στενοί δεσμοί των BRICS με μια πληθώρα περιφερειακών εμπορικών μπλοκ: ASEAN, Mercosur, GCC (Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου), Ευρασιατική Οικονομική Ένωση (EAEU), Αραβική Εμπορική Ζώνη, Αφρικανική Ηπειρωτική Ζώνη Ελεύθερων Συναλλαγών, ALBA, Η SAARC και τέλος η Περιφερειακή Συνολική Οικονομική Συνεργασία (RCEP), η μεγαλύτερη εμπορική συμφωνία στον πλανήτη, η οποία περιλαμβάνει την πλειοψηφία των εταίρων της BRI.
Το BRICS+ και το BRI συνδυάζονται όπου κι αν κοιτάξετε – από τη Δυτική Ασία και την Κεντρική Ασία έως τους Νοτιοανατολικούς Ασιάτες (ειδικά την Ινδονησία και την Ταϊλάνδη). Το πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα θα είναι βασικό, καθώς τα μέλη του BRI θα προσελκύσουν αναπόφευκτα περισσότερους υποψηφίους για BRICS+.
Αυτό θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε ένα δεύτερο κύμα υποψηφίων BRICS+, συμπεριλαμβανομένων ασφαλώς του Αζερμπαϊτζάν, της Μογγολίας, τριών άλλων χωρών της Κεντρικής Ασίας (Ουζμπεκιστάν, Τατζικιστάν και η δημοκρατία φυσικού αερίου του Τουρκμενιστάν), το Πακιστάν, το Βιετνάμ και τη Σρι Λάνκα και, στη Λατινική Αμερική, μεγάλο απόσπασμα που αποτελείται από τη Χιλή, την Κούβα, τον Ισημερινό, το Περού, την Ουρουγουάη, τη Βολιβία και τη Βενεζουέλα.
Ταυτόχρονα, ο ρόλος της Νέας Τράπεζας Ανάπτυξης BRICS (NDB) και της Ασιατικής Τράπεζας Επενδύσεων Υποδομής (AIIB) υπό την ηγεσία της Κίνας θα ενισχυθεί, για τον συντονισμό του δανεισμού υποδομών σε όλες τις περιοχές, καθώς το BRICS+ θα αποφεύγει όλο και περισσότερο τις επιταγές που επιβάλλονται από την ΔΝΤ και Παγκόσμια Τράπεζα υπό την κυριαρχία των ΗΠΑ.
Όλα τα παραπάνω σκιαγραφούν μόνο το εύρος και το βάθος των γεωπολιτικών και γεωοικονομικών ανακατατάξεων που θα ακολουθήσουν, οι οποίες θα επηρεάσουν κάθε γωνιά των παγκόσμιων δικτύων εμπορίου και εφοδιασμού. Η εμμονή της G7 με την απομόνωση και/ή τον περιορισμό σημαντικών παικτών της Ευρασίας αποτυγχάνει στην G20. Τελικά, είναι το G7 που θα μπορούσε να απομονωθεί από την ακαταμάχητη δύναμη των BRICS+.
To Mytilenepress είναι το μοναδικό ελεύθερο ιστολόγιο σε όλο το Αιγαίο και την Θράκη. Αυτό φαίνεται από την θεματολογία στα εθνικά θέματα, τις γεωστρατηγικές αναλύσεις, την υγεία τις διεθνείς εξελίξεις και τα άρθρα ειδικής παιδείας. Τα άρθρα αυτά δεν υπάρχουν σε καμία άλλη ιστοσελίδα, από τις προαναφερόμενες περιοχές.
Στην πιο κρίσιμη ιστορικά στιγμή για τον Ελληνισμό εάν θέλετε να συνεχιστεί η προσπάθεια μας, υποστηρίξετε με τρεις συγκεκριμένους τρόπους. Διαβάστε εδώ τους τρόπους υποστηρίξεως (mytilenepress). «Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες», όπως είπε ο Βολταίρος. Για αυτό με βάση αυτό το αξίωμα και στα πλαίσια της πραγματικής δημοκρατίας, στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις.
Mytilenepress. Eπιμέλεια άρθρου Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός-Γεωπολιτικός αναλυτής.
πηγή: The Cradle
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου