Μυτιλήνη : Ποια ρωσική κινητοποίηση;

 

Οι κολλητοί του καθεστώτος που προέκυψαν από το πραξικόπημα της 22ας Φεβρουαρίου 2014 στο Κίεβο είναι αναστατωμένοι από την κινητοποίηση της Ρωσίας.

Η λέξη έχει μεταφραστεί, αν όχι λάθος, τουλάχιστον παρερμηνεύεται. Αυτό που ανακοίνωσε η ρωσική κυβέρνηση δεν είναι κινητοποίηση αλλά μερική ανάκληση. Το εν λόγω προσωπικό, στο τέλος μιας διαδικασίας που θα πρέπει να κατανεμηθεί σε αρκετούς μήνες, αντιπροσωπεύει μόνο το ένα τρίτο του ρωσικού στρατιωτικού προσωπικού σε καιρό ειρήνης ή μόνο το ένα έκτο του εφεδρικού προσωπικού. Σε απόλυτη τιμή είναι επίσης πολύ χαμηλότερη από τη συμβολή των ουκρανικών κινητοποιήσεων.

Για να συγκριθεί με μια έννοια που ήταν γνωστή πριν από τη δημόσια υπηρεσία του γαλλικού στρατού, είναι κατά κάποιο τρόπο θέμα ανάκλησης μέρους των ανακληθέντων κλασμάτων, εκτός από το ότι αντί να επιλεγούν οι έφεδροι σύμφωνα με την ημερομηνία λήξης της ενεργού υπηρεσίας τους θα επιλεγούν ανάλογα με τα προσόντα τους και την ανάθεση επιστράτευσης.

Από την άλλη πλευρά, δεν πρόκειται για επιβολή παράτασης ή επανάληψης της εθνικής στρατεύσιμης θητείας, όπως έκανε η Γαλλία στα γεγονότα στην Αλγερία, αλλά για αύξηση του αριθμού των στρατιωτικών που υπηρετούν με σύμβαση. Οι ενδιαφερόμενοι είναι απλώς υποχρεωμένοι να συμμετάσχουν στον ενεργό στρατό και θα επωφεληθούν εκεί από το ίδιο καθεστώς με τους σημερινούς επαγγελματίες στρατιώτες. Για να χρησιμοποιήσετε μια γαλλική εικόνα, είναι θέμα έγκυρης στρατολόγησης ακούσιων εμπλεκόμενων από το στρατό και εφεδρικών στελεχών σε κατάσταση δραστηριότητας. Το μόνο άγνωστο, τουλάχιστον στο εξωτερικό, είναι η διάρκεια αυτής της δέσμευσης, δηλαδή εάν πρόκειται για συμβάσεις ορισμένου χρόνου «για τη διάρκεια της ειδικής επιχείρησης» ή για περίοδο καθορισμένη σε αριθμό μηνών ή ετών,

Αυτό που, εκτός και αν κάνω λάθος, δεν έχει διευκρινιστεί επίσης, είναι αν πρόκειται για προσωπικές ανακλήσεις που θα οδηγήσουν στη συνέχεια σε ατομική ανάθεση ανάλογα με τις ανάγκες της στιγμής ή αν πρόκειται για κινητοποίηση οργανικών αποθεμάτων μονάδων ( σώμα) καθόρισε γνωρίζοντας από καιρό ειρήνης τους ονομαστικούς πίνακες ανθρώπινου δυναμικού τους (λίστες εφέδρων με τις αποστολές τους).

Ο Ρώσος πρόεδρος αναφέρθηκε στην ανάγκη δημιουργίας μιας μεγάλης γραμμής μετώπου στην Ουκρανία και διαβεβαίωσε ότι όλοι οι ενδιαφερόμενοι έφεδροι στρατιώτες θα υποβληθούν σε πρόσθετη εκπαίδευση πριν από την ανάπτυξή τους. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο σκοπός αυτής της μερικής ανάκλησης, που δεν θα σημειωθεί αμέσως στο θέατρο των επιχειρήσεων, είναι να συγκρατήσει το ουκρανικό μέτωπο, επιπλέον ο ρωσικός στρατός δεν βρίσκεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, ή σημαντική φθορά.

Το πιθανότερο είναι ότι η ρωσική κυβέρνηση, η οποία σε αντίθεση με τις δυτικές ομολόγους της κυβερνά, διαχειρίζεται και σχεδιάζει, αποφάσισε απλώς να αυξήσει το μέγεθος του στρατού. Επιπλέον, για περισσότερο από ένα τέταρτο του αιώνα, η γαλλική κυβέρνηση έχει δικαιολογήσει όλες τις μειώσεις του προσωπικού της μέσω της νέας έννοιας της «αλλαγής μορφής» (όχι μόνο της αύξησης του προσωπικού) σε περίπτωση αναζωπύρωσης μιας μεγάλης έντασης στην Ευρώπη, εξηγώντας ήδη από τη Λευκή Βίβλο του 1994 ότι ένα τέτοιο σενάριο θα έπαιρνε «αρκετό χρόνο για να επιτρέψει στη Γαλλία να αλλάξει τη μορφή του αμυντικού της εργαλείου» (όπως υπενθυμίζεται στο Έβδομο Σενάριο) και αποτυγχάνοντας να κάνει αυτή την αλλαγή όσο έχει συνέχισε, από το 2014, να κηρύσσει τον πόλεμο στην πρώτη ευρωπαϊκή δύναμη.

Ενώ τον Μάρτιο η ρωσική κυβέρνηση είχε καλούς λόγους να ελπίζει σε μια ταχεία συμφωνία με την ουκρανική κυβέρνηση, σήμερα ο ατλαντικός-ευρωπαϊκός άξονας συνεχίζει να ανακοινώνει έναν ολοκληρωτικό πόλεμο και να λαμβάνει μεσοπρόθεσμα μέτρα των οποίων τα αποτελέσματα αναμένονται εντός δύο έως πέντε χρόνια, υποδηλώνοντας πρόθεση παράτασης (και διεύρυνσης) της σύγκρουσης. Ομοίως, οι χώρες του αντιρωσικού άξονα έχουν για αρκετούς μήνες κατ' εξαίρεση αφιερώσει κολοσσιαίους οικονομικούς πόρους, έχουν κάνει έκτακτες απαιτήσεις στις στρατιωτικές τους βιομηχανίες (άλλος ένας δείκτης μακροπρόθεσμης πρόθεσης) και ακόμη, για κάποιους, έχουν ανακοινώσει την είσοδο σε πόλεμο και δελτίο πληθυσμού. Οι αποφάσεις που ανακοίνωσε η ρωσική κυβέρνηση στις 21 Σεπτεμβρίου είναι της ίδιας σειράς, αν και ο αντίκτυπος για την κοινωνία των πολιτών είναι ασύγκριτα μικρότερος.

Σε αυτό το πλαίσιο η Ρωσία αποφάσισε να αυξήσει τον όγκο των ενόπλων δυνάμεών της εν καιρώ ειρήνης κατά ένα τρίτο, χωρίς ωστόσο (σε αυτό το στάδιο) να κηρύξει κατάσταση πολέμου, ούτε κινητοποίηση με σκοπό τη συσσώρευση και τη μετάβαση σε καιρό πολέμου. μορφή, δηλαδή τη λειτουργία όλων των εφεδρικών μονάδων. Δεν είναι αυτό.

πηγή: https://www.mondialisation.ca/quelle-mobilisation-russe/5671431

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγγραφη έγκριση του Mytilenepress. Επιτρέπεται μόνον με ενεργό link που θα παραπέμπει στο ηλεκτρονικό περιοδικό και την δημοσίευση των τεσσάρων πρώτων παραγράφων.